Przed świętami jesteśmy zakręceni.

Sprzątanie, gotowanie może być przyjemnością, ale przeważnie jest to sporo stresu. Ja już się nauczyłam wyluzować i nie przesadzać ze świątecznymi przygotowaniami, tym bardziej teraz,
gdy jest nas o jednego małego człowieczka więcej.
Patrząc na jego ufność i radość, z jaką cieszy się życiem, nabieram pewności, że nasze uczucia zależą od nas, od naszych myśli, podejścia do codziennych spraw.

Mój ulubiony trener rozwoju osobistego Szalai Ádám radzi czasem przystanąć i wsłuchać się w swoje uczucia.

To, w jakim jesteś stanie ducha określa, jaki będziesz mieć dzień, Twoje uczucia decydują czy będziesz mieć przyjemne, czy przykre przeżycia. Dlatego warto mieć w zanadrzu kilka sposobów na poprawę nastroju, takich, jak na przykład poniższa lista, radujących serce drobiazgów. Czytając „wsłuchaj się”, jakiego uczucia doznajesz:

…gdy znajdziesz zapomniane pieniądze w kieszeni dawno nieużywanego ubrania

…gdy zbierając truskawki niektóre zjadasz prosto z krzaczka

…gdy dostaniesz kawę do łóżka

…gdy niemowlak uśmiechnie się bezwiednie do Ciebie

…gdy patrzysz na ogień w kominku

…gdy wreszcie znajdziesz pilota do telewizora

…gdy małe dziecko pokaże Ci swój biceps

…gdy poczujesz zapach plasteliny

…gdy uda ci się wycisnąć jeszcze trochę pasty do zębów z prawie pustej tubki

…gdy po praniu wszystkie skarpetki mają parę

…gdy wreszcie wypijesz szklankę zimnej wody w upalny dzień

…gdy w zatłoczonym sklepie usiądzie nowy kasjer i skinie na ciebie, że twoja kolej

…gdy wdychasz zapach ziemi po letniej ulewie

…gdy patrzysz na śpiące dziecko

…gdy poczujesz zapach gaszonej świecy

…gdy skręcasz się ze śmiechu nie mogąc wydusić ani słowa

…gdy wreszcie rozwiążesz bardzo zaplątany supeł

…gdy w restauracji widząc kelnera niosącego apetyczne danie uświadomisz sobie, że to dla Ciebie

…gdy się czymś zachlapiesz i nie zrobi się plama

…gdy po przebudzeniu możesz jeszcze trochę poleżeć

…gdy naklejka z ceną odejdzie bez śladu

…gdy robiąc porządki w szufladzie znajdziesz stare, zapomniane zdjęcie

…gdy wąchasz różę w ogrodzie

…gdy wejdziesz po coś do sklepu i akurat jest to przecenione

…gdy ktoś podrapie Cię w plecy i znajdzie swędzące miejsce

…gdy pieszo wyprzedzisz stojące w korku samochody

Prawda, że się uśmiechasz? Zachowaj to przynajmniej na okres Świąt.

A potem szukaj dalszych drobiazgów,
od których się robi ciepło na sercu.

Od jakiegoś czasu nie miałam możliwości pływania, więc teraz, kiedy ją mam, nadrabiam zaległości.
Ale po pierwszym razie wszystko mnie bolało. Może przesadziłam trochę, bo ostatnio regularnie biorę ganodermę i kordyceps, więc chyba miałam więcej energii niż siły. W każdym razie trochę się przestraszyłam.

Niestety umiem pływać tylko żabką, a słyszałam, że to nie zawsze jest zdrowe. Poszperałam w internecie i wyczytałam, że faktycznie, u starszych osób może obciążyć kręgosłup szyjny, stawy kolanowe i biodrowe. Ale na szczęście to nie stawy mnie bolały, tylko mięśnie! Może to jeszcze nie ten wiek! Więc kontynuuję delektując się tym stanem nieważkości, delikatnym głaskaniem wody, tylko żałuję, że pływam jak żaba, nie jak ryba.

Muszę jednak uważać i robić to z umiarem, bo gdzie się znajdzie królewicz, który mnie odczaruje, gdy naprawdę zamienię się w żabkę? Oni chyba już całkiem wymarli!

Ruszyliśmy w drogę. Początkowo pogoda była czysta i słoneczna, pędziliśmy lekko i wesoło. Aż tu nagle znaleźliśmy się w gęstej mgle. Nastrój od razu stał się przygnębiający,
prowadzenie niepewne. Zwolniliśmy i wypatrywaliśmy pozostałych uczestników ruchu. Cel naszej drogi stał się jakoś bardziej odległy… Niespodziewanie, jakby ktoś podniósł kurtynę, mgła zniknęła, droga stała się znowu jasna i widoczna. Powtarzało się to kilka razy, zawsze z tym samym uczuciem – we mgle czuliśmy się zagubieni, niepewni, a cel wydawał się odległy, niemal nieosiągalny. Bezwiednie pomyślałam o naszym przedsięwzięciu, tam też są jaśniejsze i niepewniejsze odcinki. Zastanowiłam się, jak łatwo poddajemy się w trudniejszych etapach… Jadąc samochodem nie możemy sobie na to pozwolić, musimy jechać dalej, aby prędzej, czy później dotrzeć tam gdzie zaplanowaliśmy. Dobrze by było o tym pamiętać, gdy w biznesie nastąpi bardziej „mglisty” odcinek. Wiem, nie wolno się niecierpliwić. Ze spokojną pewnością siebie trzeba kontynuować wytyczoną drogę.

My też w końcu dojechaliśmy, pogoda się poprawiła, mogliśmy beztrosko robić wycieczki i delektować się wellnesem.

Po trzecim podejściu udało się wreszcie dotrzeć do bazaltowych organów na górze Świętego Jerzego.

Świat sauny w kąpielisku Kehidakustány był prawdziwym wyluzowaniem i okazją do naładowania wyczerpanych na koniec roku baterii.

Warto było zwyciężyć mgliste odcinki drogi!